مروری بر پلی فارمسی در سالمندان

مقدمه: با افزایش جمعیت سالمندان و افزایش طول عمر، احتمال بروز بیماریهای مزمن و استفاده از چندین دارو به طور همزمان افزایش یافته است که این مساله می تواند موجب تداخل و واکنش های مضر دارویی شود. هدف: مطالعه حاضر با هدف مروری بر پلی فارمسی سالمندان  انجام گرفته است. روش: این پژوهش یک مطالعه مروری نظام مند است که با جستجوی مقالات فارسی با استفاده از کلیدواژه های پلی فارمسی، سالمندی و شیوع، در پایگاه های اطلاعاتی منابع ایران SID, Magiran، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران Iranian Research Institute for Information and Science and Technology, Iran Medex و جستجوی کلیدواژه های poly-pharmacy , elderly , prevalence در درپایگاه های اطلاعاتی google scholar ,  ProQuest , PubMed ، Web of Sciences, Scopus, Science Direct و Ovid در بازه زمانی 2015 – 2005 انجام شد. یافته ها: در مطالعه حاضر از 200 مقاله یافته شده، 19 مطالعه زبان انگلیسی و دو مطالعه فارسی بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. یافته های این مطالعه در سه بخش اصلی میزان شیوع پلی فارمسی، عوامل مرتبط و راه های پیش بینی پلی فارمسی، عوارض و عواقب پلی فارمسی تقسیم و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.بر اساس یافته ها بیشترین شیوع پلی فارمسی در گروه سنی 74-70 و 84-80 بوده و پلی فارمسی با مشخصات دموگرافیک و وضعیت سلامت فرد و مشخصات مرکز سلامت ارتباط داشت. همچنین بررسی ها نشان داده اند که بین منبع کسب اطلاعات درباره ی داروها و الگوی مصرف پلی فارمسی ارتباط وجود دارد. به منظور پیشگیری از عوارض دارویی، لزوم پایش مداوم داروهای سالمندان در مقالات مختلف مورد تاکید قرار گرفته است. نتیجه گیری: با توجه به افزایش میزان شیوع پلی فارسی در سالمندان  لذا پیشنهاد می شود با ارائه آموزش های مداوم مرتبط با پایش مداوم بیمار، توجه ویژه به متغیرهای مرتبط با پلی فارمسی و راه های پیش بینی کننده آن در سالمندان به ارائه دهندگان خدمات سلامت، موجبات کاهش  بروز عوارض ناخواسته ی دارو درمانی در این بیماران را فراهم گردد.